Een maaltijd in de winter

Hubert Mingarelli

Een maaltijd in de winter (Un repas en hiver, 2012)

Vertaald uit het Frans door Reintje Ghoos en Jan Pieter van der Sterre

Ik was in de buurt van de bibliotheek, maar had niet mijn boekje met mijn wensenlijstje bij me. Wat doe je dan? Dan ga je gewoon lekker tussen de boeken snuffelen. Ik stuitte op een boek van een mij onbekende schrijver, Hubert Mingarelli, waarvan de titel mij wel aansprak: Een maaltijd in de winter. En ik had het in twee dagen uit. Voor veel lezers zal dat niet bijzonder zijn, maar voor mij wel. Ik lees namelijk erg langzaam. Maar ik werd zo door dit verhaal gegrepen, dat ik door bleef lezen. Ook de structuur van de roman zet aan tot doorlezen. Hij bestaat uit korte hoofdstukjes, waardoor je snel denkt: ach, nog eentje. Aan de andere kant kun je ook even een hoofdstukje lezen als je maar een paar minuutjes hebt.

Een maaltijd in de winter gaat over drie Duitse soldaten die in de Tweede Wereldoorlog in Polen gelegerd zijn. Ze moeten daar joden fusilleren die in de bossen in massagraven terechtkomen. De drie militairen kunnen deze klus emotioneel niet meer aan en als er een nieuwe moordpartij wordt aangekondigd voor de volgende dag, vragen ze toestemming om er op uit te gaan om ondergedoken joden te zoeken. Die toestemming krijgen ze.

De dag die volgt wordt zeer gedetailleerd beschreven. Hoe ze ‘s morgens voor dag en dauw de bittere kou in trekken, urenlang lopen en een jood vinden. Hoe ze bij een verlaten huis komen, daar een maaltijd bereiden en deze samen met de jood, en een Poolse boer, opeten.

Dan zitten de soldaten met een probleem. Kunnen ze deze joodse man, met wie ze een maaltijd hebben gebruikt, nog wel meebrengen naar hun kampement, zijn dood tegemoet? Misschien moeten ze hem dan wel zelf doodschieten. Maar als ze zonder jood terugkeren, zullen ze de volgende dag niet meer op zoek mogen gaan en mee moeten doen aan het fusilleren.  

In het verhaal wordt alles tot in de kleinste details beschreven, vooral het bereiden van de maaltijd. Maar ook de oplopende spanningen tussen de soldaten en de boer die komt aanlopen en ook wil mee-eten. 

De soldaten zijn mannen van rond de veertig, reservisten. Ze worden gedwongen om gruwelijke dingen te doen en gaan daaraan kapot. Ook in WOII waren de meeste Duitsers ook maar mensen. 

Hubert Mingarelli is een Franse schrijver. Zijn bibliografie op de Franse Wikipedia telt 20 boeken, maar als ik de naam van de auteur google, verschijnt er op Nederlandse en Engelstalige sites alleen dit boek. Maar naar aanleiding van Een maaltijd in de winter zou ik best meer van hem willen lezen. Tijd om mijn Frans op te frissen?