zondag 9 augustus 2015

Watership Down

Bink
Richard Adams
Watership Down (Verenigd Koninkrijk, 1972)

Sinds een klein jaar hebben we twee konijnen in onze tuin wonen: Bink en Twix, twee Nederlandse dwerghangoortjes. Waarschijnlijk onder invloed van hen groeide bij mij het idee, dat ik Waterschapsheuvel weleens zou willen lezen. Maar eigenlijk was ik een beetje bang om dat boek te lezen, want het leek me zo zielig. Als ik aan Waterschapsheuvel denk, denk ik ook aan Bright eyes, dat lied van Art Garfunkel, met die zielige clip over zielige konijntjes. Maar laatst las ik op een Amerikaans blog, dat het een prachtig boek is, met humor geschreven. Toen durfde ik het wel aan. En terwijl ik het aan het lezen was, las ik op het blog Bettina schrijft, dat zij het boek als elfjarige ook prachtig vond.

En een prachtig boek is het. Op momenten dat ik het niet in mijn handen had, verlangde ik terug naar die wereld van Hazel (Hazelaar), Fiver (Vijfje), Bigwig (Kopstuk) en al die andere konijnen. Het boek is ook heel spannend. Deze groep konijnen maakt heel wat mee. 
Het begint ermee, dat Fiver het gevoel heeft dat hun kolonie door een groot gevaar wordt bedreigd en dat alle konijnen meteen moeten vluchten. Lang niet iedereen gelooft hem en ze vertrekken met slechts een klein groepje, onder leiding van Fivers grote broer Hazel. Ze gaan op zoek naar een nieuwe plek om te wonen en de reis is vol gevaren. Uiteindelijk komen ze aan op de helling van Waterschapsheuvel, waar het leven goed is. Echter, de groep bestaat uit alleen maar mannetjeskonijnen, dus om de kolonie een toekomst te geven moeten er ook vrouwtjes komen. In de buurt zijn twee plekken waar ze die vandaan kunnen halen. Maar die strooptochten zijn levensgevaarlijk...

Ik weet niet hoe het komt dat dit zo’n mooi boek is. Het is bijzonder, omdat het een verhaal over konijnen is. Je beleeft het vanuit de konijnen; dat is weer eens een ander perspectief.  Alles wordt tot in detail beschreven. De omgeving bijvoorbeeld. Hierbij was het wel een nadeel dat ik de Engelse versie las, want ik weet niet alle namen van al die planten, bomen en dieren. Ik had mijn woordenboek bij de hand. Het verhaal is ook superspannend. Bijvoorbeeld als ze een groep wijfjes willen bevrijden uit een totalitaire kolonie. Brrr..., je zit op het puntje van je stoel.

Twix
Ik kijk nu wel anders tegen konijnen aan. Als ik in de schemer tussen de weilanden door fiets, kijk ik goed om me heen of ik konijnen zie. Vanmorgen zag ik een konijn in een moestuin. ‘Ah, dat is zo’n dapper konijn dat sla gaat stelen voor de chief rabbit’, denk ik dan. Of misschien is het El-ahrairah, het mythische konijn waarover vele verhalen worden verteld en die door slimme trucs alles voor elkaar krijgt. 

Het gebeurt niet vaak dat ik boeken herlees, maar deze wil ik later nog wel een keertje lezen. En dan in het Nederlands, zodat niets me ontgaat van die wonderlijke konijnenwereld.